بیماری سالمونلوز در قرقاول + بیماری باکتریائی در طیور
بیماری سالمونلوز در قرقاول + بیماری باکتریائی در طیور
سالمونلوز یا سالمونلا بیماری عفونی، باکتریائی و همه گیری قرقاول و دیگر طیور بخصوص ماکیان و بوقلمونها است
و به صورت حاد و پیشرفته با تلفات زیاد در جوجه ها با علامت های گوارشی، تنفسی، گاهی عصبی به صورت مزمن و یا موضعی در قرقاول های بالغ و طیور بدون علامت های واضح مشخص می شود.
این بیماری شامل باکتریهای میله ای شکل هستند
که هاگ تولید نمی کنند و انواع متحرک و غیر متحرک دارند. خانواده ی این بیماری دارای تعداد زیادی باکتری است
که از نظر ژنتیکی به هم ارتباط داشته و از نظر بیوشیمیایی به هم شبیه اند.
بعضی از این باکتریها در روده ی حیوانات زندگی می کنند و در محیط روده منتشر می شوند.
بیماری بین طیور و انسان مشترک است و در مواد زائد، فضولات پرندگان، غذاهای انسانی و یا هر ماده ای که با مدفوع آلوده شده باشد، پیدا می شود.
قرقاولها و دیگر طیور مبتلا افسرده هستند
و تمایل به حرکت ندارند و با چشمان بسته، پرهای ژولیده و بالهای افتاده می ایستند.
اسهال، آلودگی پرها و استقرار بیماری در مقعد با مدفوع قرقاول، از نشانه های رایج است
و در برخی از درگیریها قسمتی از چشم پرنده دچار مشکل می شود.
بیماری سالمونلوز در قرقاول + بیماری باکتریائی در طیور
و در بعضی از طیور نشانه هایی مثل لرزش، تورم پلکها و مرگ ناگهانی دیده می شود.
حتی گاهی مواقع نیز دو نوع باکتری با هم بوجود می آیند مثل باکتری سالمونلا و اشریشیا.
سالمونلا سرچشمه ی یکی از شایعترین آلودگی های غذایی در انسان است
و فرآورده های طیور منبع اصلی عفونت هستند.
بیماری در قرقاول و دیگر طیور در سنین زیر دو هفتگی و خیلی کم در سنین بالای ۴ هفتگی دیده می شود.
مرگ و میر نیز در کمتر از بیست درصد است و در موارد استثنائی ممکن است به صددرصد هم برسد.
این بیماری علاوه بر قرقاولها و طیور در حیواناتی مثل خوک نیز یافت می شود و از طریق مدفوع پراکنده می شود.
اگر مدفوع به آبهای آبیاری محصولات کشاورزی ریخته شود، باکتری خودش را به محصولات کشاورزی رسانده، آنها را نیز آلوده می کند.
این باکتری مقاومت زیادی در برابر گرما دارد
و همچنین عوامل فیزیکی و شیمیایی دارد
و مکان اصلی که باکتری در سیستم گوارشی آن را درگیر می کند، سلولهای مخاط روده است.
باکتری وارد کاکویه و اتصالات بین سلولی می شود و شروع به زیاد شدن می کنند.
در انسان هر نوع نوشیدنی و خوردنی های خام که از حیوانات به دست آمده باشد می تواند به این بیماری آلوده باشد.
نظیر گوشت، فرآورده های لبنی مثل شیر، پنیر و غذاهایی مانند مرغ و غذاهای دریایی. میوه ها و دانه ها نیز ممکن است
به باکتری سالمونلا آلوده باشند.
استفاده ی زیاد و بیش از حد از آنتی بیوتیک ها در قرقاولها و دیگر گونه ها باعث مقاومت بعضی از سویه های باکتری شده
که این باکتریهای مقاوم شده ی مختلف توسط لاشه های بیماری و یا از راههای مختلف به انسان انتقال می یابد.
طیور یکی از میزبانهای این باکتری هستند و منبع اصلی استقرار و رشد و نمو این باکتری در دستگاه گوارش طیور و پستانداران است.
در درمان آن هم استفاده از پروبیوتیک ها و برخی از افزودنی ها با کمک به هضم باکتری در روده، تقویت سیستم ایمنی، جلوگیری از بروز حساسیت و در نهایت مقاومت در برابر رشد موتوژن ها در محیط روده می باشد.
شیوه های مختلف سالمونلا از نظر مقاومت در برابر عوامل فیزیکی و شیمیایی متمایز هستند
به طوریکه استفاده از ضد عفونی ها برای استفاده از سویه ها ی مختلف فرق می کند.