همه چیز درباره بیماری طحال مرمری قرقاول + درمان

0

همه چیز درباره بیماری طحال مرمری قرقاول + درمان

این بیماری از بیماریهای پیشرفته در ریه های پرندگان مخصوصا قرقاول است.
مهمترین دلیل بوجود آمدن این بیماری شرایط نامناسب و آلوده بودن کف بستر و فضولات پرندگان است.
طحال مرمری ابتدا در ژاپن در اواخر دهه ی هفتاد قرن بیستم مشاهده شد.
این بیماری باعث از بین رفتن جوجه های سه تا هشت ماهه می شود.

به طورکلی قرقاول پرنده ای مقاوم در برابر بیماریهاست و حتی زمانی که جوجه ها به مکان نگهداری عادت کردند،
کمترین تلفات را در بین بقیه ی پرندگان دارند.
با این حال بعضی از بیماریهای شایع در بین این پرندگان وجود دارد که ضروری است اقدامات لازم برای درمان و  پیشگیری این بیماری انجام شود.
و با توجه به این که به تازگی پرورش قرقاول، به دلیل مزایای زیاد آن از جمله گوشت، تخم و زیبایی قرقاول توانسته رواج زیادی پیدا کند
ولی باید حواسمان به بیماریهای این پرنده نیز باشد.
چون اگر بیماریهای این پرنده را نشناسیم ممکن است خسارات جبران ناپذیری ببار بیاورد.

همه چیز درباره بیماری طحال مرمری قرقاول + درمان

بیماریهای قرقاول به سه دسته از جمله بیماری ویروسی، باکتریایی و انگلی تقسیم می شود.
و شرایط درمان هر کدام نیز متفاوت است. مثلا بیماری ویروسی فقط از طریق واکسینه کردن قرقاول و دیگر گونه ی پرندگان قابل پیشگیری است.
و اگر پرنده درگیر این ویروس شود دیگر درمانی برای آن وجود ندارد.
مهمترین بیماری ویروسی که قرقاولها ممکن است به آن مبتلا شوند عبارت است
از طحال مرمری، آنفولانزا، نیوکاسل، اسبی، آبله، آنفالیستلکوز، لنفوییدی و … .

در مرض طحال مرمری طحال متورم شده و کانونهای نکروز خاکستری در آنها دیده می شود
و  ظاهری مرمری به طحال پرنده می دهد.
بهداشتی نبودن محیط و عدم رعایت بهداشت در محل پرورش قرقاولها باعث بوجود آمدن این ویروس شده
و اگر به امر بهداشت توجه نشود بیماری سرایت و پیشرفت پیدا می کند.
طحال مرمری بیشتر در جوجه های قرقاول مشاهده می شود.

و به دلیل سرعت رشد و سرایت بیماری شاید بتوان گفت راه درمان وجود ندارد و ممکن است
به همه ی پرندگان قرقاول منتقل شود.
بنابراین در صورت مشاهده ی این بیماری باید سریعا جوجه ی بیماری زا را از بقیه جدا کرد.

همه چیز درباره بیماری طحال مرمری قرقاول + درمان

ویروس طحال مرمری ممکن است در قرقاولها هیچ علامتی نداشته باشد.
و پرندگان در اثر بی اشتهایی و افسردگی از بین بروند.
بعضی از قرقاولهای مبتلا علامتهایی مثل اسهال، تنگی نفس و استفراغ را بصورت پشت سر هم دارند.
و بیشتر جوجه های قرقاول و پرندگان جوان و بالغ درگیر این ویروس می شوند.

و سرایت آن نیز بیشتر از طریق فضله ی دیگر پرندگان منتقل می شود.
که ممکن است از طریق بلعیدن فضله ی دیگر پرندگان و یا تماس با مکان آلوده، آب و یا غذا باشد.
و در حالیکه پرنده سرحال و در وضعیت خوبی است ناگهان در اثر این بیماری تلف می شود.
عامل این بیماری از خانواده ی آدنو ویروسها است
و مرگ معمولا بخاطر خیز ریوی و بدنبال آن خفگی و مرگ پرنده است.

و برای پیشگیری باید اصول بهداشتی را رعایت و سعی کرد

که قرقاولها به بیماری ویروسی مبتلا نشده و پرندهها را به موقع واکسینه کرد.
این بیماری میتواند از طریق مادر به جنین نیز منتقل شود
ولی چون اکثر پرندگان پرورشی واجد پادتن ضد ویروس هستند بنابراین انتقال در درجه ی دوم قرار دارد
و مهمترین عامل انتقال در اثر خوردن مدفوع جوجه هایی است که عفونی هستند.

یکی از مهمترین مسایلی که در پرورش همه ی پرندگان اهمیت دارد و بعنوان اساسی ترین روشهای پیشگیری است
رعایت اصول بهداشتی در مراکز پرورشی است البته عوامل مهمی نیز در سرایت بیماری وجود دارد
از جمله غذاهایی که بصورت کاملا غیر بهداشتی ذخیره می شود،
نگهداری از قرقاولهای هم سن در یک محیط، استفاده از آبخوری و دانخوریهایی که تعویض و یا ضدعفونی نمی شوند،
همچنین خرید جوجه هایی که در جایی دیگر بیمار شده اند،
خرید جوجه های تخم گذار بیمار، خرید تخم های نطفه دار که مبتلا به بیماریهای گله ی مادرند،

وجود انگلها، وجود تخم های فاسد که هنوز از آشیانه ها جمع آوری نشده اند، حضور حشرات،
حیوانات ولگرد مثل گربه و سگهای اطراف مزارع پرورشی، استفاده از ماشین آلات و دستگاههای دست دوم،
تهویه ی نامطبوع و عدم وجود عایقهای حرارتی مناسب در سوله های پرورشی،
جمعیت زیاد پرندگان در کنار هم و در آخر عدم رعایت نکات بهداشتی مهمترین و اصلی ترین عامل شیوع انواع بیماریها در پرنده ی زیبای قرقاول و دیگر گونه ی پرندگان است.

برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی قرقاول با ما تماس بگیرید. ۰۹۱۳۵۹۳۴۵۷۷  مهندس کاظمی

ممکن است شما دوست داشته باشید