نژادها
انواع نژاد قرقاول
اعضای این خانواده زیستی ۱۳۸ گونه در ۳۸ سرده را در بر میگیرد
قرقاول ها در نژادهایی چون قرقاول سبز پاکستانی، قرقاول نژاد طلایی، قرقاول نژاد سیلور، قرقاول نژاد آمریکایی، قرقاول نژاد ایموت، قرقاول نژاد ژیوس، قرقاول نژاد لیمویی، قرقاول نژاد سفید هلندی، قرقاول نژاد میکادو، قرقاول نژاد سوین هو، قرقاول نژاد مالزیایی و… دسته بندی می شوند.
قرقاول خونی
هر دو جنس نر و ماده دارای پاهای قرمز و یک حلقه مجزا از پوست لخت در اطراف چشم هستند که به طور معمول به رنگ زرشکی است ، اما در چند زیرگونه به رنگ نارنجی است. ماده ها از نظر رنگ یکنواخت تر هستند ، به طور کلی قهوه ای کسل کننده و اغلب با مقداری خاکستری تا زیر پوست است. اگرچه برخی از زیرگروه هایی که شرح داده شده بسیار متمایز هستند ، اما برخی دیگر نیستند و به نظر می رسد برخی از تغییرات کلینیکی است. در نتیجه ، تعداد زیر گونه های معتبر مورد بحث قرار می گیرد که مقامات مختلف بین ۱۱ تا ۱۵ را تشخیص می دهند .اینها عمدتاً در لکه های نرها به ویژه میزان قرمز یا سیاه تا گلو ، پیشانی ، گردن ، قفسه سینه و دم متفاوت است. حضور یا عدم حضور روفوس در بالها.
قرقاول تراگوپان اساتیر
قرقاول تراگوپان که بهعنوان قرقاول شاخدار زرشکی نیز شناخته میشود، این قرقاول در هیمالیا، هند، تبت، نپال و بوتان زندگی میکند. آنها در جنگلهای بلوط و رودودندرون مرطوب با انبوهی از تودههای بامبو زندگی میکنند. آنها در تابستان در ارتفاع ۸۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰ پا و در زمستان ۶۰۰۰ پا هستند. قرقاول شاخدار نر حدود ۷۰ سانتیمتر طول دارد.
وقتی فصل جفتگیری میشود، تراگوپان های مرد، شاخهای آبی و یکرنگ خود را نمایش میدهند. وقتی آماده نمایش شوند، شاخهای خود را باد میکنند و در پشت صخره پنهان میشوند و منتظرند تا قرقاول ماده از کنار آنها عبور کند. وقتی شخصی این کار را انجام دهد، جلوی مادهها نمایش دقیق و جذابی را اجرا میکند. در انتهای نمایش، نر به تمامقد خود کشیده میشود و تمام زیورآلات خود را به نمایش میگذارد.
مادهها قهوهای هستند، نرها معمولاً با لکههای آبی و سیاهوسفید و قرمز و قرمزرنگ قرمز هستند.
تصور میشود که اینگونه، جمعیت نسبتاً کمی دارد که در بیشتر مناطق خود در معرض شکار و از بین رفتن زیستگاه هستند.
