چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

0

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

شناخت بیماری های اصلی:

بیماریهای قرقاول عموماً با بیماریهای سایر پرندگان اهلی مشابهت داشته و تقریباً دارای همان علائم ظاهری میباشند.

تشخیص بیماری‌های قرقاول می بایست فقط توسط کارشناس مطلع صورت گیرد.

اگرچه شرح هر یک از بیماری ها می تواند تا حد زیادی راهنمای خوبی برای تشخیص آن باشد ولی با این وجود توصیه می‌شود در مورد هریک از بیماری ها قبل از هرگونه اقدامی چه از نظر تشخیص و چه از جهت درمان با کارشناس با تجربه و مطلعی مشورت شود.

آنفولانزای پرندگان:
عامل بیماری:

ویروسی از خانواده ارتومیکسو ویروس

راه انتقال:

از پرندگان وحشی به اهلی، ویروس از ترشحات چشم و مدفوع دفع شده سبب انتشار و هم گیری می‌گردد ،تماس نزدیک پرندگان با یکدیگر.

نشانه های بالینی :

نشانه های بالینی تحت تاثیر سویه ویروس ،سن ،وضعیت ایمنی قرقاولها و شرایط محیطی پرورش می باشد.

مرگ و میر بالا و ناگهانی در نوع فوق حاد ،تنگی نفس، ریزش اشک، تورم سر ،اسهال، کاهش تخم گذاری و کاهش وزن.

نشانه های کالبدگشایی :

پرخونی لاشه، وجود ترشحات مخاطی در نای، پرخونی و قرمزی نای، شلی و پرخونی زرده در اطراف تخمدان.

در صورت مرگ و میر ناگهانی و سریع جراحات واضح و مشخص نمی باشد.

درمان:

درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد.

استفاده از آمنتادین هیدروکلراید و ریمانتادین هیدروکلراید تاحدودی تلفات را کاهش می دهد .

استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف می‌تواند از عفونت های ثانویه پیشگیری کند .

پیشگیری :

قرنطینه ،ضدعفونی دائمی محوطه، استفاده از واکسن.

نیوکاسل

عامل بیماری :

ویروسی از خانواده پارامیکسو ویروس می باشد که دارای سه سویه لنتو ژنیک با قدرت بیماری زایی خفیف، مزوژنیک با قدرت بیماری زایی متوسط و ولوژنیک با قدرت بیماری زایی قوی می باشد .

راه انتقال:

ترشحاتی که از پرندگان آلوده خارج می شود موجب آلودگی آب ،خوراک، لباس و وسایل پرورش و محیط می شود و موجب آلودگی پرندگان حساس می گردد.

انتقال از راه هوا، ورود پرندگان وحشی به سالن پرورش (مانند گنجشک)، وسایل حمل و نقل خوراک و دان موجب ورود ویروس به واحد پرورش می شوند.

نشانه های بالینی:

در جوجه‌ها کز کردن ،ضعف، عوارض تنفسی، تنفس با دهان باز، آبریزش بینی، خس خس کردن ،عوارض عصبی، قرار گرفتن سر و گردن به سمت بالا یا طرفین ،عقب عقب حرکت کردن، چرخیدن به دور خود، فلجی و اسهال سبز رنگ مشاهده می‌شود.

در قرقاولهای بالغ کسالت و بی حالی، بی اشتهایی، افت تخم گذاری، قطع کامل تخمگذاری، پوسته نرم و خشن تخم، تنگی نفس، اسهال شدید ،پیچیدن سر و گردن، لرزش، وجود ترشحات چسبنده در اطراف بینی و چشم مشاهده می‌شود .

نشانه‌های کالبدگشایی:

در برخی موارد مشاهده تورم نای و کیسه های هوایی در فرم تنفسی، جراحات نکروتیک و خونریزی کانونی در سطح مخاط روده ،خونریزی در روده کور، خونریزی در سطح مخاطی پیش معده.

درمان:

بیماری نیوکاسل درمان قطعی ندارد. درمان های کمکی با افزایش مقاومت پرندگان باعث کاهش تلفات می‌شود.

پیشگیری:

استفاده از واکسن های مناسب.

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

پرورش قرقاول فدک

برای سفارش انواع تخم قرقاول و جوجه قرقاول تماس بگیرید.
تلفن تماس: ۰۹۱۳۵۶۳۵۶۰۰

دفتر فروش: اصفهان، خیابان امام خمینی؛ خیابان حکیم صفایی، ۲۰۰ متر بعد از چهارراه باغ بهشت، پلاک ۱۳۵

طحال مرمری قرقاول

عامل بیماری :

تیپ آدنوویروس

راه انتقال :

از طریق خوراک و بستر

نشانه های بالینی:

افسردگی خفیف و مرگ ناگهانی، تلفات در گله های آلوده خیلی بالا نیست.

حدود ۲۰ درصد واگیری و ۳ تا ۱۲ درصد تلفات دارد.

نشانه‌های کالبد گشایی:

طحال بزرگ لکه دار با کانون‌های نیکرو تیک و پرخونی و ادم در شش ها.

تشخیص:

به کمک مشاهدات بالینی و کالبدگشایی میتوان بیماری را تشخیص داد.

درمان:

درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد.

پیشگیری:

مدیریت صحیح، رعایت بهداشت و به وسیله تزریق آنتی سرم به دست آمده در دوره نقاهت قرقاول هایی که بهبود یافته اند.

عفونت روتا ویروسی:

عامل بیماری:

ویروس متعلق به جنس روتاویروس از خانواده رودتا ویریده.

راه انتقال:

از طریق مدفوع، جوجه کشی تخم های آلوده به مدفوع و انتقال جانبی از طریق تماس مستقیم و غیرمستقیم.

نشانه های بالینی:

بی‌حالی، جمع شدن به دور هم و کاهش مصرف خوراک.

اسهال نیز ممکن است دیده شود.

در جوجه های بین ۴ تا ۱۴ روزگی بیشتر دیده می‌شود.

تلفات ممکن است تا ۷۰ درصد نیز برسد.

کاهش رشد قرقاولهای آلوده‌ای که زنده می مانند دیده می شود.

نشانه های کالبدگشایی:

روده کور حاوی مایعات زرد رنگ و به صورت کف آلوده می باشد.

درمان: درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد. استفاده از الکترولیت می‌تواند مفید باشد. پیشگیری: مدیریت صحیح ،رعایت اصول بهداشت.

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

پرورش قرقاول فدک

برای سفارش انواع تخم قرقاول و جوجه قرقاول تماس بگیرید.
تلفن تماس: ۰۹۱۳۵۶۳۵۶۰۰

دفتر فروش: اصفهان، خیابان امام خمینی؛ خیابان حکیم صفایی، ۲۰۰ متر بعد از چهارراه باغ بهشت، پلاک ۱۳۵

آنسفالومیلیت عفونی

عامل بیماری:

پیکورنا ویروسها که معروفترین سویه آن Van Rockel می باشد.

که تمایل شدیدی به بافت عصبی دارد .در میان پرندگان اهلی مرغ از بقیه حساس تر می باشد ولی قرقاول، بلدرچین و بوقلمون نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.

راه انتقال:

انتقال مادری و جانبی دارد.

نشانه های بالینی :

جوجه عدم تمایل به حرکت داشته و بی حال است .

در موقع حرکت دچار عدم تعادل بوده و تلو تلو می خورد و به صورت اریب راه می‌رود.

روی مفصل خرگوشی خود نشیته و در همان حال حرکت می کند .

گاهی به یک طرف افتاده و دیگر نمی‌تواند سر پا بایستد.

نشانه‌های کالبدگشایی :

بیماری در بیشتر موارد بدون نشانه‌های کالبد گشایی است ولی ممکن است ندول های سفید رنگ روی سنگدان دیده شود.

درمان:

درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد.

پیشگیری :

رعایت مسایل بهداشتی، و واکسیناسیون گله مادر.

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

پرورش قرقاول فدک

برای سفارش انواع تخم قرقاول و جوجه قرقاول تماس بگیرید.
تلفن تماس: ۰۹۱۳۵۶۳۵۶۰۰

دفتر فروش: اصفهان، خیابان امام خمینی؛ خیابان حکیم صفایی، ۲۰۰ متر بعد از چهارراه باغ بهشت، پلاک ۱۳۵

لارنگوتراکئیت عفونی

عامل بیماری:

ویروسی از خانواده هرپس ویروس است.

ماکیان تنها گونه میزبان طبیعی اولیه این بیماری است اما قرقاول ها می توانند گاهی به طور طبیعی از طریق تماس مستقیم با ماکیان مبتلا شوند.

راه انتقال:

ویروس تا مدت ها توسط ترشحات دستگاه تنفسی پرندگان بهبود یافته دفع می شود.

انتقال مکانیکی از طریق وسایل آلوده امکان‌پذیر است.

ناقلین سالم و راه انتقال مکانیکی در انتشار بیماری نقش زیادی دارند.

نشانه های بالینی:

عوارض تنفسی، تنفس با دهان باز ،تنگی نفس،سرفه، خروج ترشحات خون آلود بعد از سرفه و تکان دادن سر پرنده.

نشانه‌های کالبدگشایی:

تورم شدید حلق و حنجره ،وجود ترشحات خونی در نای

تشخیص:

وجود علائم بالینی و کالبدگشایی برای تشخیص در مناطق آلوده کافی است.

از طریق آزمایشگاه می‌توان به جستجوی آنتی‌ژن ویروس با آزمونهای سرولوژیکی پرداخت.

درمان:

درمان اختصاصی برای بیماری وجود ندارد.

درمانهای کمکی می‌تواند مقاومت طیور را در طول دوره بیماری افزایش داده و در کنترل تلفات موثر باشد .

پیشگیری :

استفاده از واکسن مناسب، مدیریت بهداشتی، قرنطینه.بیماری تنفسی مزمن (CRD )

عامل بیماری :

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم

راه انتقال :

جنین به طور عمودی از راه تخمدان پرندگان آلوده مبتلا شده و جوجه های به وجود آمده از این تخم های آلوده می توانند از راه جانبی جوجه های دیگر آلوده کنند. به طور کلی انتقال از راه عمودی( مادر به جنین) و افقی اتفاق می‌افتد.

نشانه های بالینی:

سرفه، عطسه ،تورم سینوس های تحت حدقه ای و ملتحمه چشم،ریزش ترشحات از چشم و بینی، بی اشتهایی در نتیجه کاهش شدید مصرف غذا و کاهش وزن و رشد.

نشانه های کالبدگشایی:

ترشحات زیادی در بینی،نای و ریه مشاهده می‌شود .

دیواره کیسه های هوایی متورم بوده و ترشحات پنیری شکل در کیسه‌های هوایی دیده می‌شود.

اگر اشریشیا کلی به طور ثانوی دخالت نماید آثاری مانند وجود ترشحات چرکی فیبرینی شکل در پرده قلب وسطح کبد ظاهر شده در نتیجه پریکاردیت، هپاتیت و پریتونیت قابل مشاهده است.

تشخیص:

به وسیله نشانه‌های بالینی و کالبدگشایی می‌توان به وجود بیماری شک کرد ولی تشخیص قطعی به وسیله آزمایش های باکتریولوژیکی امکان پذیر است .

درمان :

استفاده از انرو فلوکساسین ،تایلوزین، تتراسایکلین ،تیامولین و اسپکتینو مایسین.

پیشگیری :

استفاده بجا از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب در جیره جوجه ها به طوری که باکتری به آن مقاوم نگردد.

تیفویید پرندگان

عامل بیماری :

سالمونلا گالیناروم

مرغ و بوقلمون میزبان های اصلی هستند ولی قرقاولها، طاووس ها، بلدرچین ها و ….ممکن است مبتلا شوند.

راه انتقال:

به صورت عمودی و افقی منتقل می‌شود .

باکتری از طریق مدفوع پرنده های مبتلا دفع شده و باعث آلودگی محیط پرورش می‌شود .

ابتلای بیماری برای جوجه های سالمی که تازه متولد شده اند از راه تنفس امکان‌پذیر خواهد بود.

نشانه های بالینی :

این بیماری به شکل مزمن یا حاد اتفاق می‌افتد.

جوجه های مبتلا کسل هستند و کاهش اشتها و اسهال سفید را نشان می‌دهند .

در جوجه ها تلفات ناگهانی در ۳ -۲ روز بعد از هچ بدون هیچ گونه نشانه های بالینی می شود دربالغ ها مهمترین نشانه کسالت، کاهش اشتها ،تب، خواب آلودگی و اسهال سبز می‌باشند که سبب مرگ در ۲ -۱ روز می‌شوند.

تلفات ممکن است از ۰تا ۵۰ درصد متفاوت باشد.

نشانه های کالبدگشایی :

کبد نرم ،بزرگ و پر خون همراه کیسه صفرای پر و بزرگ میباشد.

طحال بزرگ و دارای نقاط نکروتیک فراوان است و همچنین نقاط نکروزه کوچک و سفید رنگ روی کبد در بیشتر اوقات قابل دیدن هستند .

درمان:

استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب ماننده انروفلوکساسین، دیفلوکساسین، تتراسایکلین ، فلامکوئین.

پیشگیری :

حذف تخم های کثیف و ضد عفونی بقیه تخم ها بلافاصله پس از جمع‌آوری با گاز فرمالدئید ،ضدعفونی کامل دستگاه جوجه کشی، ضدعفونی سالن های پرورش و سوزاندن کامل سطوح داخلی.

پولوروم (اسهال سفید)

عامل بیماری :

سالمونلا پلوروم

راه انتقال :

عامل بیماری از راه تخم منتقل شده و او را به شدت آلوده می‌کند و باعث مرگ و میر شدید میشود.

نشانه های بالینی:

اولین نشانه ها حدود ۳ تا ۵ روز بعد از تولد ظاهر می شود که عبارتند از خواب آلودگی، ضعف ،اسهال سفید چسبنده به پوست و پرهای اطراف مقعد ،جمع شدن جوجه ها به طور خود و اطراف سیستم گرم کننده.

حمل و نقل، سرما، استرس و سایر عوامل محیطی بر شدت بیماری و میزان مرگ و میر تاثیر دارد .

نشانه های کالبدگشایی:

در جوجه هایی که به شکل حاد با بیماری درگیر بوده‌اند و تلف شده اند معمولا نشانه خاصی دیده نمی‌شود ولی اغلب کبد پر خون، تیره و متورم است.

درجوجه های بسیار جوان تلف شده پرده صفاق متورم بوده و کیسه زرده جذب نشده و ملتهب است.

در جوجه‌های با سن بیشتر معمولاً روده متورم بوده و روده کور بزرگ شده و انباشته از مواد عفونی است.

تشخیص :

با نشانه های بالینی و کالبدگشایی می‌توان به آلودگی مظنون شد سپس با
آزمایش‌های میکروب‌شناسی می‌توان عامل بیماری را جدا کرد و تشخیص قطعی امکان‌پذیر می‌شود.

درمان :

استفاده از آنتی بیوتیک های مناسب مانند دیفلو کساسین ،فلامکوئین ،تتراسایکلین.

پیشگیری :

رعایت دقیق اصول بهداشتی، ضدعفونی دقیق سالن پرورش و ماشین های جوجه کشی با گاز فرمالدئید ،گاز دادن تخم های جوجه کشی قبل از قرار دادن در دستگاه جوجه کشی.

عفونت کیسه زرده

عامل بیماری:

باکتری اشرشیا کلی به عنوان عامل اصلی و گاهی باکتری های دیگر مانند استافیلوکوک، پروتئوس ، پوسودوموناس وکلبسیلا به تنهایی و یا همراه با اشرشیاکلی باعث ایجاد این بیماری می‌شوند.

راه انتقال :

گاهی باکتری کیسه زرده را از راه ناف بسته نشده آلوده می‌کند و یا عامل بیماری از راه پوسته تخم وارد شده و موجب آلودگی کیسه زرده میشود.

در محیط پرورش باکتری به سرعت از راه مدفوع دفع شده و جوجه های دیگر را آلوده میکند .

نشانه های بالینی:

تلفات گله بسته به شدت آلودگی ،متغیر می باشد.

عموما جوجه ها کسل و بی حال بوده و دارای شکم متسع هستند و گره ناف متورم و نکروزه است .

نشانه‌های کالبدگشایی :

کبد و کلیه‌ها متورم، تیره رنگ و پرخون هستند .

اغلب ریه های پرخون مشاهده می‌شود ،کیسه زرده متورم و زرده جذب نشده مشاهده می‌شود.

اغلب زرده حالت آبکی داشته و متعفن است و رنگ آن زرد مایل به قهوه ای و گاهی زرد مایل به سبز است .

گاهی زرده موجود در کیسه زرده خون آلود بوده و به شدت بدبو است که این تفاوت‌ها به علت متفاوت بودن باکتری ایجاد کننده عفونت کیسه زرده می باشد.

درمان :

استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مانند انروفلوکساسین، لینکو اسپکتین و دیفلوکساسین.

پیشگیری:

لازم است اصول بهداشتی به طور کامل در سالن جوجه کشی و سالن پرورش رعایت شود.

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

کلی سپتیسمی

عامل بیماری :

سه سروتیپ بیماری‌زا از باکتری اشرشیاکلی کرات در واگیری ها شناسایی شده اند.

راه انتقال :

این باکتریها در روده به صورت فلور طبیعی وجود دارند و به مقدار فراوان از راه مدفوع دفع می شوند .

هرگاه که مقاومت جوجه ها نسبت به عامل بیماری زا به دلایل مختلف کاهش یابد این بیماری مشاهده می شود.

در ضمن سویه‌ها (سروتیپ های بیماری زای اشرشیا کلی) می توانند بیماری را ایجاد کنند .

این باکتری از راه تخمدان آلوده و یا سطح تخم آلوده به باکتری وارد تخم شده و در این صورت امکان تولید جوجه با عفونت پنهانی وجود دارد.

نشانه های بالینی:

در جوجه های جوان بین ۳ تا ۱۰ هفتگی بیماری بیشتر مشاهده می‌شود .

به علت بی اشتهایی مصرف غذا کاهش یافته و حالت افسردگی و بی حالی در گله مشاهده می‌شود.

نشانه‌های کالبدگشایی :

کبد، طحال و ریه‌ها پر خون بوده و لاشه حالت تب دار دارد.

تورم و غشاء چرکی کرم رنگی در کیسه های هوایی و پرده قلب، پوشش خارجی کبد و صفاق مشاهده می شود .

چگونگی تشخیص وشناخت انواع بیماری های قرقاول

تشخیص:

به کمک مشاهدات بالینی و کالبدگشایی و یا آزمون‌های باکتری شناسی، جداسازی باکتری از قلب، کبد و ریه ها می توان بیماری را تشخیص داد .

درمان:

استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف مانند انرو فلوکساسین ،لینکو اسپکتین و دیفلوکساسین.

پیشگیری :

مدیریت صحیح، رعایت بهداشت و جلوگیری از هرگونه استرس به گله.

پاستورلوز

عامل بیماری :

باکتری پاستور لامولتیسیدا.

راه انتقال :

پرندگان بهبود یافته و پرندگان مبتلا در شکل تحت بالینی، عامل مولد بیماری را در قسمتهای فوقانی دستگاه تنفس خود حمل می‌کنند و به وسیله ترشحات دهان و چشم ها، غذا و آب را آلوده می کنند و پرندگان حساس آلوده می شوند.

در این بیماری ناقلین سالم در انتقال بیماری نقش زیادی دارند .

استرس ،حمل و نقل، سرما ،هوای آلوده و گرد و غبار باعث بروز بیماری میشود.

نشانه های بالینی:

در شکل حاد ،مرگ و میر شدید و سریع است و اغلب شبیه به مسمومیت حاد جلوه می‌کند.

در شکل مزمن که بیشتر دیده می شود تورم مفصل و تورم کف پا مشاهده می‌شود.

ترشحات پنیری شکل در سینوس های تحت حدقه ای و بافت ملتحمه چشم مشاهده می‌شود.

در شکل تحت حاد حالت اسهال موکوئیدی، بی اشتهایی ،کسلی ، سیانوز ،صداهای تنفسی، ترشحات مخاطی از بینی و دهان .

نشانه های کالبدگشایی :

در شکل فوق حاد و حاد، لاشه پرخون بوده و کانون ‌های نکروتیک درکبدمشاهده می‌شود که شباهت به مسمومیت دارد.

در اشکال مزمن تورم مفصل و ترشحات پنیری در گوش میانی مشاهده می‌شود.

تشخیص:

با توجه به علائم بالینی و کالبدگشایی می‌توان به بیماری مشکوک شد .

در شکل فوق حاد و حاد به وسیله ی تهیه گسترش خونی و رنگ آمیزی مناسب می‌توان باکتری دو قطبی را مشاهده کرد و نهایتا به وسیله کشت می‌توان باکتری را جدا کرد.

درمان :

برای درمان در شکل تحت حاد و مزمن می‌توان از سولفامیدها و تتراسایکلین ها، استرپتومایسین استفاده کرد .

پیشگیری:

مدیریت صحیح، رعایت بهداشت.

انتهای پیام

مدیریت تغذیه قرقاول

پرورش قرقاول فدک

برای سفارش انواع تخم قرقاول و جوجه قرقاول تماس بگیرید.
تلفن تماس: ۰۹۱۳۵۶۳۵۶۰۰

دفتر فروش: اصفهان، خیابان امام خمینی؛ خیابان حکیم صفایی، ۲۰۰ متر بعد از چهارراه باغ بهشت، پلاک ۱۳۵

ممکن است شما دوست داشته باشید