همه چیز درباره بیماری لارنگو تراکثیت در قرقاول + درمان
همه چیز درباره بیماری لارنگو تراکثیت در قرقاول + درمان
این بیماری نوعی بیماری شدید ویروسی در پرندگانی مثل قرقاول و طاووس است
که با بروز تنگی نفس، نفس کشیدن با دهان باز، سرفه کردن، تکان دادن سر و کشیدن گردن به دلیل دشواری تنفس، خرخر و خس خس تنفسی و در نهایت مرگ در اثر انسداد مجرای تنفسی اتفاق می افتد.
این بیماری ویروسی اولین علامتش ریزش اشک است.
که دوره کمون بیماری نیز ۲ تا ۱۲ روز و دوره بیماری یک تا دو هفته می باشد.
این ویروس در دمای ۵۶ درجه به مدت ۱۵ دقیقه از بین رفته و در برابر نور خورشید و ضد عفونی ها حساس است؛
در بدن پرنده ی مرده ی مبتلا و لاشه ی آن و در ترشحات خونی نای زنده مانده، بیماری را منتقل می کند.
در قرقاولهایی که به این بیماری مبتلا می شوند ترشحات بینی، نای و دهان به ویروس آلوده می شوند
و عفونت از طریق هوا و از راه مجاری تنفسی فوقانی و چشم وارد بدن می شود.
در قرقاولهای بهبود یافته و حتی واکسن زده ویروس نهفته است؛
همه چیز درباره بیماری لارنگو تراکثیت در قرقاول + درمان
لذا این پرندگان حامل عفونت هستند و ویروس را برای چندین سال متوالی دفع می کنند.
عوامل دیگر نیز مانند تغییر مکان پرندگان و اضطراب دوره ی تخم گذاری و … باعث پخش ویروس می شوند.
بیماری لارنگو تراکثیت ابتدا در ماکیان و قرقاول رخ می دهد ولی بروز آن در طاووس نیز گزارش شده است.
قرقاولهای جوان نیز حساستر از دیگر سنین پرندگان هستند.
اما بیماری معمولا در پرندگان بین ۳ تا ۹ ماهه مشاهده می شود.
در مواقع شیوع نیز قرقاولهای مسن مقاوم تر هستند و قرقاولهای نر حساستر از ماده ها هستند.
ضمنا ویروس در خارج از بدن پرنده می تواند تا چند هفته زنده بماند و در صورت سرد بودن مکان نگه داری، پرنده مدت زمان بیشتری زنده می ماند.
بیماری ویروسی اکثرا در ماکیان بالغ و نیمه بالغ اتفاق می افتد.
ولی با این وجود تمام گروهها نسبت با این بیماری حساس هستند و در بیشتر کشورهایی که ماکیان را به صورت متراکم پرورش می دهند بیماری وجود دارد.
اگر عوامل دیگری از ویروس مثل بیماری نیوکاسل، آبله، برونشیت عفونی همراه ویروس مورد نظر باشند بیماری شدیدتر می شود.
واکنش ویروس لارنگو در بدن
این بیماری ویروسی در بیرون از بدن پرنده مقاومت زیادی ندارد
ولی بوسیله ی بسیاری از ضد عفونی ها خیلی راحت از بین می رود.
دیگر اینکه بیماری ممکن است همراه با تنگی نفس شدید ناگهانی و با سرفه های شدید و دفع خلط همراه خون باشد
که بدنبال آن لخته ی خونی منجر به مرگ در یک الی سه روز واگیری تا هفتاد درصد می شود.
ولی در بعضی از پرندگان بیماری با شدت تنگی نفس کمتر و تا چند روز ادامه داشته و بدنبال آن علائم بهبودی در عرض ۲تا ۴ هفته متوقف می شود.
این بیماری مثل سایر بیماریهای ویروسی درمان قطعی ندارد و آنچه برای درمان استفاده می شود کنترل بیماری در مراحل بعدی است.